Εκατοντάδες μικρές σκηνές, κατάλληλες μόνο για τις καλοκαιρινές διακοπές, γεμάτες με πρόσφυγες, βουτηγμένες στα λασπόνερα και με θερμοκρασίες που το βράδυ είναι γύρω από το μηδέν. Τα γυναικόπαιδα των προσφύγων βρεγμένα και παγωμένα. Η πνευμονία μαζί με άλλες αρρώστιες να παραμονεύουν, ιδίως για τα μικρά παιδιά και για τους πλέον αδύνατους.

Με άλλα λόγια, χιλιάδες ανθρώπινες ψυχές να περιμένουν την ελπίδα που δεν θα έρθει ποτέ, όσο παραμένουν τα σύνορα κλειστά. Το μόνο που θα έρθει μέσα στο κρύο και στη βροχή είναι η αρρώστια και ο θάνατος. Σ' αυτό το δράμα των ξυλιασμένων και μουσκεμένων συνανθρώπων μας ποιος είναι ο ουσιαστικός ρόλος που παίζει η συντεταγμένη ελληνική πολιτεία;

Μήπως αφήνουμε τους συνανθρώπους μας στην άθλια αυτή κατάσταση και όλο το βάρος της αρωγής τους μόνο στους ηρωικούς εθελοντές, περιμένοντας να συγκινηθούν οι γείτονες από το απαράδεκτο αυτό δράμα και να ανοίξουν εν τέλει τα σύνορα;

Τι περιμένουμε; Οι αρρώστιες και ο θάνατος παραμονεύουν και η πολιτεία στέκει σαν απλός παρατηρητής, χωρίς να κάνει άμεσες και οργανωμένες κινήσεις αποτελεσματικής διαχείρισης του σοβαρού προβλήματος στη συγκεκριμένη περιοχή.
Τόσο δύσκολο είναι να μεταφερθούν εκεί άδεια κοντέινερ και βαγόνια τρένων που δεν χρησιμοποιούνται; Τόσο δύσκολο είναι να μεταφέρουν με οχήματα τις μάνες και τα μικρά παιδάκια από τις ακατάλληλες σκηνούλες στα κοντινότερα ξενοδοχεία, σχολεία, εκκλησίες; Ας επιτάξουν, επιτέλους, τα κοντινά κενά σπίτια και κάποια κοινοτικά καταστήματα.

Για αναξιοπαθείς συνανθρώπους μας πρόκειται. Ζούμε τον πιο ύπουλο πόλεμο που εξαπέλυσαν οι δυνατοί ενάντια στους αδυνάτους. Όμως οι πόλεμοι δεν κερδίζονται μόνο με τους εθελοντές, όσο ηρωικοί και να είναι αυτοί.Οι πόλεμοι χρειάζονται και την επιστράτευση όλων αυτών που μπορούν να στρατευτούν. Οι πόλεμοι, επίσης, χρειάζονται την επίταξη όλων εκείνων των χρήσιμων μέσων που θα υποστηρίξουν τα επιχειρησιακά σχέδια, όπως είναι οχήματα και κτήρια.

Στον μεγάλο αυτό πόλεμο που βλέπουμε να διεξάγεται στις μέρες μας, δεν διακυβεύονται μόνον η ευρωπαϊκή αλληλεγγύη και η ενότητα με το κλείσιμο πολλών συνόρων. Διακυβεύονται παράλληλα η ευημερία και η ζωή χιλιάδων αθώων προσφύγων και (άτυπων!) μεταναστών, που οι πόλεμοι και η αθλιότητα πολλών ιδιοτελών ηγεσιών τούς αναγκάζουν να εγκαταλείπουν τη γη τους και τους αγαπημένους τους για να διεκδικήσουν λίγη ελπίδα για ζωή με αξιοπρέπεια.

Η δυστυχία των αναξιοπαθούντων συνανθρώπων μας -πρέπει να το συνειδητοποιήσουμε καλά- είναι ο καθρέφτης της δυστυχίας που μας περιμένει αναπόφευκτα όλους μας, αν δεν επιστρατευτούμε ενάντια στους φαύλους και στους απάνθρωπους που θέλουν να κυριαρχήσουν στις ζωές των ανθρώπων της Ευρώπης και κατ' επέκταση στις ζωές των ανθρώπων όλου του πλανήτη.

Χρειάζεται άμεση εγρήγορση σε όλους τους τομείς. Αν αδιαφορήσουμε για τους συνανθρώπους μας επειδή εμείς -όπως ισχυρίζονται κάποιοι- δεν έχουμε ευθύνη για τα βάσανά τους, τότε, όταν ο μεγάλος κίνδυνος θα χτυπήσει στο τέλος και τη δική μας πόρτα, δεν θα υπάρχει κανείς για να μας βοηθήσει.

*Ο Γιώργος Κακούρης στέλνει τα φιλιά του από το Check Point Charlie στο Βερολίνο