Γράφει η Βάλια Καϊμάκη

Σύμφωνα με μια διεθνή έρευνα κοινής γνώμης που πραγματοποιήθηκε σε 24 χώρες και σε δείγμα 23.376 ανθρώπων, η φθηνή πρόσβαση στο διαδίκτυο πρέπει να συνιστά ένα από τα αναγνωρισμένα ανθρώπινα δικαιώματα, καθώς συνδέεται με τις πολιτικές ελευθερίες και την οικονομική ευημερία.
Η έρευνα της εταιρείας CIGI - Ipsos, που διενεργήθηκε στο διάστημα 7 Οκτωβρίου έως 12 Νοεμβρίου και παρουσιάστηκε σε συνέδριο στην Οτάβα του Καναδά σχετικά με τη διοίκηση του ίντερνετ, εκτιμά μεταξύ άλλων ότι το ένα τρίτο περίπου του πληθυσμού της Γης, γύρω στα 2,3 δισεκατομμύρια άνθρωποι, είναι πλέον δικτυωμένο.
Η έρευνα δείχνει ότι οι περισσότεροι άνθρωποι δηλώνουν αρνητικοί στο ενδεχόμενο κάποιο κράτος ή οργανισμός να ελέγχει το ίντερνετ, καθώς κάτι τέτοιο θα εγκυμονούσε κινδύνους για τον ελεύθερο λόγο.
Η Παγκόσμια Επιτροπή για τη Διακυβέρνηση του Διαδικτύου, της οποίας την προεδρία κατέχει ο πρώην Σουηδός πρωθυπουργός Καρλ Μπιλντ και η οποία διοργανώνει τη διεθνή συνάντηση, πρόκειται να παρουσιάσει το 2016 τις προτάσεις της για το ποιος και πώς θα "κυβερνά" το παγκόσμιο διαδίκτυο.
Περισσότεροι από το 80% των ερωτηθέντων απάντησαν ότι η πρόσβαση στο διαδίκτυο αποτελεί "κλειδί" για το οικονομικό μέλλον τους και για την επιβίωσή τους, ότι είναι πολύ σημαντική για την ελεύθερη πολιτική έκφραση και γενικά για την ελευθερία του λόγου και ότι, συνεπώς, θα πρέπει να αποτελεί βασικό ανθρώπινο δικαίωμα. Οι χρήστες στην Αφρική και στη Μέση Ανατολή κατ' εξοχήν έχουν αυτή την άποψη.
Όμως το κοινό εμφανίζεται αβέβαιο και μοιρασμένο για το πώς θα έπρεπε να γίνεται η διακυβέρνηση του διαδικτύου σε διεθνές επίπεδο. Το 57% εμπιστεύεται περισσότερο έναν συνδυασμό τεχνικών ειδικών, μηχανικών και μη κυβερνητικών οργανισμών, που θα θέτουν τους κανόνες και τις προδιαγραφές του ίντερνετ παγκοσμίως. Το 36%, από την άλλη, θα προτιμούσε τον ηγετικό ρόλο να αναλάβει ο ΟΗΕ.
Τα δύο τρίτα των χρηστών παγκοσμίως [64%] δηλώνουν ολοένα πιο ανήσυχοι για την προστασία των προσωπικών δεδομένων τους, φοβούμενοι ιδιαίτερα την κλοπή τραπεζικών στοιχείων, φωτογραφιών, μηνυμάτων κ.ά. Ανησυχούν επίσης για την κυβερνοκατασκοπεία και την κυβερνητική λογοκρισία στο διαδίκτυο.
Συγκριτικά, οι λιγότερο ανήσυχοι για τα παραπάνω είναι οι Βορειοαμερικανοί [35%] και οι Ευρωπαίοι [36%], είναι όμως και οι πιο επιφυλακτικοί από όλους στο να δημοσιοποιήσουν και να μοιραστούν προσωπικά δεδομένα τους στο διαδίκτυο.
Η προφανής απάντηση για το ποιος θα "κυβερνά" το διαδίκτυο δεν είναι πια προφανής. Πριν από είκοσι χρόνια θα απαντούσαμε πολύ απλά: κανένας. Το διαδίκτυο ήταν έτσι φτιαγμένο που δεν είχε "αφεντικό" στο κεφάλι του. Τα πράγματα άλλαξαν όμως. Γιατί από τη μια είναι πολλοί οι μνηστήρες για την πολύφερνη νύφη και ο καθένας κοιτάει με μισό μάτι τον άλλο. Και από την άλλη κάποιος πρέπει να είναι εγγυητής της ισότητας αλλά και της ασφάλειας. Ένας διεθνής οργανισμός θα πρέπει να το αναλάβει. Καινούργιος; Παλιός; Το σίγουρο είναι ότι οτιδήποτε γίνει θα πρέπει να γίνει με διαφάνεια.
Όσο για την ασφάλεια, είναι το πιο σύντομο ανέκδοτο. Το δίκτυο ARPANET, ο πατέρας του διαδικτύου, φτιάχτηκε ακριβώς γι' αυτόν τον λόγο, για να είναι το ασφαλέστερο δυνατόν. Να μην μπορεί να δεχθεί επίθεση και με την καταστροφή κάποιου "κέντρου" να διαλυθεί ολόκληρο. Πενήντα χρόνια μετά, δεν χρειάζεται καμία επίθεση σε "κέντρο", αλλά στο ίδιο το δίκτυο, με τα ίδια του τα όπλα για να καταστραφεί το σύμπαν. Και η διαφορά από τότε είναι ότι δεν μπορούμε να κάνουμε πια χωρίς αυτό. Όχι μόνο εμείς οι ιδιώτες, αλλά κυρίως οι εταιρείες, οι οργανισμοί και οι κυβερνήσεις.
Αυτοί είναι που θα πρέπει να φροντίσουν για τη διακυβέρνησή του με τρόπο ανοιχτό, δημοκρατικό και ισότιμο.