Αγγελική Μιχαλοπούλου-Καρρά | graphic designer @aggeliki.mk

Τα τελευταία χρόνια, οι δυσμενείς οικονομικές συνθήκες ανά την Ευρώπη μπορεί να δημιούργησαν ένα κλίμα αβεβαιότητας και επιχειρηματικής δυσπραγίας στον εμπορικό κόσμο, όμως αντίθετα στον χώρο της τέχνης και του πολιτισμού έδρασαν ως καταλύτης για την ποιοτική αναβάθμιση που παρατηρούμε σήμερα να συντελείται. Νέοι δημιουργοί που γαλουχήθηκαν μακριά από τις σειρήνες της πλασματικής αφθονίας αλλά και παλαιότεροι που αντιλήφθηκαν τη στροφή προς την ποιότητα ως τον μόνο δρόμο που τους είχε απομείνει, ένωσαν τις δυνάμεις τους προκειμένου να παρουσιάσουν στο ευρύ κοινό ένα νέο πρόσωπο απαλλαγμένο από τα λάθη, τις υπερβολές αλλά και τις προχειρότητες του παρελθόντος.

H αλλαγή αυτή επηρέασε τη μουσική, τη ζωγραφική και τις άλλες καλές τέχνες, αλλά παράλληλα δημιούργησε ισχυρές και γόνιμες συνεργασίες και με τους κλάδους των εφαρμοσμένων τεχνών. Χαρακτηριστικό παράδειγμα αποτελεί η επικοινωνιακή πολιτική που έχουν εφαρμόσει το Mέγαρο Mουσικής Αθηνών και η Kρατική Oρχήστρα Θεσσαλονίκης σε σχέση και το έντυπο διαφημιστικό και πληροφοριακό τους υλικό. Αμφότεροι οι σημαίνοντες αυτοί οργανισμοί στην Ελλάδα εμπιστεύτηκαν την οπτική τους επικοινωνία σε νέους αλλά πολλά υποσχόμενους σχεδιαστές, επιλέγοντας να επενδύσουν στο σύγχρονο και δυναμικό design. Κρίνοντας εκ του αποτελέσματος η επένδυση αυτή απέδωσε καρπούς. Οι σχεδιαστικές ομάδες των polka dot design και dolphins communication design, στάθηκαν στο ύψος των περιστάσεων και παρέδωσαν στα μάτια του μουσικόφιλου κοινού, και όχι μόνο, δημιουργίες υψηλής ποιότητας που δεν αρκούνται μόνο στον επικοινωνιακό και διαφημιστικό τους ρόλο, αλλά παράλληλα αναβαθμίζουν και την αισθητική του αστικού τοπίου που τις φιλοξενεί. Άξια μνείας βέβαια και η ευελιξία που έδειξαν οι δυο κρατικοί φορείς στην επιλογή και ανάθεση του έργου, γεγονός σπάνιο για οργανισμούς αυτού του είδους.

Αυτός είναι ο δρόμος που θα πρέπει να ακολουθήσουν και οι αντίστοιχοι κυπριακοί οργανισμοί προκειμένου να ξεφύγουν από τον φαύλο κύκλο των συνεχών και άγονων διαγωνισμών ανάθεσης παραγωγής επικοινωνιακού υλικού. Χαρακτηριστική περίπτωση ο περίφημος διαγωνισμός λογοτύπου για την Κυπριακή Προεδρία της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Ο εν λόγω διαγωνισμός κρίθηκε άγονος, άγνωστος ο πραγματικός λόγος, προκειμένου να ακολουθήσει μια σειρά καινοφανών ανακοινώσεων και γεγονότων που οδήγησαν σε ένα αποτέλεσμα που άφησε πολλές σκιές και ερωτηματικά γύρω από τη λογική και διαφάνεια της όλης διαδικασίας.

Πιο πρόσφατο παράδειγμα αποτελεί η περίπτωση του Ιδρύματος Συμφωνική Ορχήστρα Κύπρου και η προκήρυξη προσφορών που εξέδωσε για τον σχεδιασμό ενημερωτικού και διαφημιστικού υλικού για την καλλιτεχνική περίοδο 2014-2015. Η διαδικασία, και πάλι για λόγους που δεν έγιναν γνωστοί, φαίνεται να έχει ακυρωθεί. Το πρόβλημα που δημιουργείται από αυτήν την εξέλιξη έχει πολλές συνιστώσες. Δεν είναι μόνο το κύρος και η αξιοπιστία του Ιδρύματος που πλήττεται αλλά και η επικοινωνιακή-εμπορική του εικόνα. Από τη μία δημιουργούνται εύλογα ερωτηματικά και αμφιβολίες στους επαγγελματίες σχεδιαστές και στα δημιουργικά γραφεία που έλαβαν μέρος σε αυτό τον διαγωνισμό προσφορών και από την άλλη, η επικοινωνιακή εικόνα του Ιδρύματος που βγαίνει προς το ευρύ κοινό δεν είναι αντάξια του καλού ονόματος και της αδιαμφισβήτητης καλλιτεχνικής αξίας των μουσικών του σχημάτων. Αδιαμφισβήτητη βέβαια είναι και η αξία των σχεδιαστών οπτικής επικοινωνίας που ζουν και εργάζονται στην Κύπρο. Ειδικά τα τελευταία χρόνια έχει αναπτυχθεί μια δυναμική που αναζητά συνεχώς νέες διεξόδους έκφρασης και δημιουργίας και που στην προκειμένη περίπτωση θα μπορούσε να προσφέρει τα μέγιστα στη συνολική καλλιτεχνική και πολιτιστική αναβάθμιση του τόπου μας.