Cyprus Comic Con

Οι geeks αντεπιτίθενται και είμαστε περισσότεροι απ' όσο νομίζατε και [κάτι που εμείς το ξέραμε, οι υπόλοιποι δεν το ξέρατε] είμαστε παντού. Το πρώτο κυπριακό Comic Con, αφιερωμένο στα κόμικ, το animation, τους υπερήρωες, τις ταινίες επιστημονικής και άλλης φαντασίας, τα video games και τα επιτραπέζια role playing και strategy games, έγινε στον χώρο του Ευρωπαϊκού Πανεπιστημίου την περασμένη εβδομάδα, ήταν τεράστια επιτυχία και έχει τη δυναμική να αλλάξει το πώς σκεφτόμαστε την ποπ κουλτούρα. Όχι, η Κύπρος δεν είναι αποκομμένη από τις τάσεις και την παγκόσμια κουλτούρα. Κι αυτό φάνηκε ακόμα και με κυπριακά κόμικ και illustrations, προβολές ταινιών μικρού μήκους [με κάποιες από αυτές να είναι μίλια μπροστά από τα κανάλια και τον "σοβαρό" κινηματογράφο], αλλά και από όσους έβαλαν μπροστά δημιουργικότητα και φαντασία για να συμμετέχουν στον διαγωνισμό cosplay ντυμένοι ως ο αγαπημένος τους χαρακτήρας. Αν είσαι γραφίστας, σεναριογράφος ή κινηματογραφιστής και θες να φτιάξεις κάτι πέρα από διαφημίσεις, σαπουνόπερες και φυλλάδια υπεραγορών, τέρμα η μιζέρια. Το ενδιαφέρον υπάρχει.

Γ. Κακούρης

Η «Νίκη» του Χ.Α. Χωμενίδη

Πεντακόσιες σελίδες είναι το τελευταίο βιβλίο του Χρήστου Χωμενίδη, που διηγείται την ιστορία της μητέρας του Νίκης η οποία πήρε το όνομά της με αεροβάπτισμα, ενώ η μάνα της ήταν εξόριστη στη Σίφνο τα χρόνια της μεταξικής δικτατορίας και η ίδια κινδύνευε να πεθάνει από διάρροια. Και οι ντόπιοι φοβόνταν, ότι αν ένα μωρό φύγει αβάφτιστο θα γίνει καλικαντζαράκι και το χωριό θα έχει κακό μάτι. Και ήταν το όνομα για να νικήσει ο κομουνισμός ή να νικηθεί η διάρροια, άγνωστο... Μια ελληνική ιστορία, μια καταγραφή μικροϊστορίας, που διαβάζεται σχεδόν χωρίς ανάσα. Θα μεταφέρω μια συζήτηση αναγνωστών για το βιβλίο: τι ξέραμε εμείς εδώ στην Κύπρο για την Ελλάδα, όταν το 1950 ψηφίζαμε Ένωση; Με μια Ελλάδα βαθιά διχασμένη, μισή στις φυλακές, μισή τιμωρημένη για δεκαετίες;
Πολύ καλή ευκαιρία να πάρουμε μια γεύση έστω και αναδρομικά, έστω διαβάζοντας για τις ζωές των άλλων.

Κ. Στεφάνου