Γράφει η Χρύστα Ντζάνη

Δεν ξέρω αν εμπνέονταν πριν το '74 όσοι επισκέπτονταν το αεροδρόμιο Λευκωσίας ως ταξιδιώτες, οικοδεσπότες ή έστω περιπατητές στην κυριακάτικη βόλτα τους. Όσοι όμως βρεθήκαμε στο ερειπωμένο σήμερα, διαχρονικά όμως μοντέρνο αεροδρόμιο, στη Νεκρή Ζώνη, νιώθουμε να μας κατακλύζει μια ενέργεια που είναι θλίψη μαζί και αναμονή. Με εφαλτήριο αυτό το συναίσθημα, μια ομάδα Ε/κ και Τ/κ καλλιτεχνών "ανάστησε" το αεροδρόμιο με εγκαταστάσεις, βίντεο, κείμενα, φωτογραφίες, ένα site σάμπως να λειτουργεί ακόμα [www.nicairport.com] και ασφαλώς με αντίγραφα των ανθρωπόμορφων καρεκλών της αίθουσας αναμονής, σε μια γοητευτικότατη έκθεση στη Νεκρή Ζώνη της Λήδρας [ως τις 23/10. Να πάτε].