«Όταν ξεκίνησε η πανδημία είχα μόλις τελειώσει τις σπουδές μου και ξεκίνησα δουλειά σαν ηθοποιός σε μια θεατρική παραγωγή αλλά έναν μήνα μετά ήρθε το lockdown. Σκέφτομαι τις πρώτες παραστάσεις που είχαμε ανεβάσει, τη χαρά των παιδιών στο ακροατήριο, όταν σταδιακά άρχισε να μειώνεται ο αριθμός του κοινού μέχρι που φτάσαμε σε σημείο να παίζουμε για μόνο δέκα άτομα, ήταν πολύ ψυχοφθόρο. Τώρα είμαι άνεργη και δεν ξέρω πού πάω, προς το παρόν είμαι σπίτι όλη μέρα σαν οικοκυρά. Νιώθω ότι έγινα η μαμά μου. Ελπίζω σύντομα να επιστρέψουμε στις δουλειές μας, να έχουμε την υγεία μας και ο καλλιτεχνικός κόσμος να επιστρέψει στα όμορφα δεδομένα προ της πανδημίας.»

«Για μένα ήταν διαφορετική η εμπειρία, εξακολουθούσα να δουλεύω κανονικά σε εργοστάσιο κατασκευής διακοσμητικών πετρωμάτων έτσι ήμασταν ανοικτοί κατά τη διάρκεια του lockdown. Αλλά παράλληλα ασχολούμαι με το ποδόσφαιρο, παίζω σε αγροτική ομάδα και εκεί σίγουρα η πανδημία επηρέασε αρνητικά τον ρυθμό προπόνησής μας.»