Με την σύνθεση της μουσικής και τη συνολική καλλιτεχνική διεύθυνση από τον  συνθέτη Μάριο Ιωάννου Ηλία θα πραγματοποιηθεί η εκδήλωση για τους εορτασμούς των 125 χρόνων από την ολοκλήρωση της υψηλότερης εκκλησίας στον κόσμο, Ulmer Münster, που βρίσκεται στην πόλη Ulm της Γερμανίας.

Σύμφωνα με σχετικό δελτίο Tύπου, η εκκλησία στο μεσαίωνα είχε χωρητικότητα μέχρι και 22.000 ατόμων. Αν και συχνά αποκαλείται Καθεδρικός ναός, στην πραγματικότητα πρόκειται για Λουθηρανική εκκλησία η οποία άρχισε να χτίζεται το 1377 και ολοκληρώθηκε το 1890.

Το καμπαναριό έχει ύψος 161,5 μέτρα και για να φθάσει κανείς στην κορυφή, στον πύργο της δηλαδή, πρέπει να ανέβει 768 σκαλιά.

Η ολοκλήρωση της, το 1890, γιορτάστηκε με την εκτέλεση του ορατόριου «Ηλίας» του Γερμανού συνθέτη Felix Mendelssohn Bartholdy.

Εκατόν είκοσι πέντε χρόνια αργότερα, η πόλη γιορτάζει εκ νέου την ολοκλήρωση του ναού.

Γι’ αυτό τον λόγο, τo δημαρχείο της πόλης Ulm ανέθεσε το κεντρικό γεγονός των εορτασμών στον συνθέτη Μάριο Ιωάννου Ηλία, για την υλοποίηση της σύνθεσης της μουσικής και της συνολικής καλλιτεχνικής διεύθυνσης.

O Ηλία δημιούργησε το «Ulmer Oratorium», οι προετοιμασίες του οποίου ξεκίνησαν τον Οκτώβριο  2012. Πρόκειται για «το γεγονός κλασικής μουσικής της χρονιάς» 2015, όπως χαρακτηρίστηκε από τα γερμανικά ΜΜΕ, με πάνω από 400 μουσικούς, ορχήστρα από τις καμπάνες της εκκλησίας, η μία εκ των οποίων βάρους 5 τόνων, και άλλα καμπανοειδή όργανα.

Όπως αναφέρει η εφημερίδα "Südwest Presse", «αυτό που ενδιαφέρει τον Ηλία είναι η μάζα, το μέγεθος και το πομπώδες, ειδικά σε αντίθεση με το φιλιγκράν», στοιχεία που όχι μόνο χαρακτηρίζουν την αρχιτεκτονική αισθητική του μνημειώδους οικοδομήματος αλλά και τα έργα του ίδιου του συνθέτη.

Όσον αφορά την προσέγγισή του προς τις θρησκείες, αναφέρει ότι αυτή έχει διαθρησκευτική διάσταση.

«Το κεντρικό ερώτημα που τίθεται είναι τι θα ήταν η πόλη χωρίς την εκκλησία της. Όσο ψηλότερα χτίζεις, τόσο στερεότερα πρέπει να είναι τα θεμέλια. Όταν ανακαλύπτουν ότι ο ψηλός της πύργος ραγίζει, τότε πρέπει τα θεμέλεια να ενισχυθούν και οι κάτοικοι, οι οποίοι χρηματοδότησαν και έκτισαν την εκκλησία από μόνοι τους, να αναπτύξουν ξανά το αίσθημα της κοινότητας και ενότητας. Μεταφορικά, τα θεμέλια αυτά είναι η νέα γενιά, τα παιδιά, τα οποία φέρουν και τη λύση στο πρόβλημα κατάρρευσης του πύργου».

Kύριο χαρακτηριστικό του φιλόδοξου και πρωτοποριακού έργου είναι η συμμετοχικότητα, αφού σε αυτό λαμβάνουν μέρος όλα τα σημαντικά μουσικά σύνολα της πόλης: συμφωνική ορχήστρα, ορχήστρα πνευστών, τέσσερις παιδικές και νεανικές χορωδίες, τρεις χορωδίες ενηλίκων, μεγάλο σύνολο από κρουστά όργανα, το εκκλησιαστικό όργανο του ναού, δέκα σολίστ (ονόματα από την κλασική, τζαζ και σόουλ μουσική της Γερμανίας όπως Joo Kraus και Fola Dada), ηλεκτρονικά μέσα, κλπ.

Μοναδική είναι η μουσικοποίηση του συνεργείου που χρησιμοποιείται για την αναστήλωση του ναού, αφού ούτε ένα, ούτε δύο, αλλά 46 συνολικά εργαλεία ή μηχανήματα και ακουστικά στοιχεία χρησιμοποιούνται επιπρόσθετα στο έργο, όπως το πνευματικό σφυρί, φλέξ, κρουστικό δράπανο και κομπρεσέρ.

Η ύψους ενός μέτρου παρτιτούρα του έργου περιέχει άνω των 170 ξεχωριστών φωνών.

Η παρουσίαση του έργου στην κεντρική πλατεία της πόλης, μπροστά από την εκκλησία, συνεχίζει η ανακοίνωση, απαιτεί τρεις ξεχωριστές σκηνικές πλατφόρμες και σύγχρονα τεχνολογικά συστήματα για την ακουστική προβολή και κάλυψη, ενώ η  υποδομή του είναι σχεδιασμένη για ακροατήριο 4.200 θέσεων.

Λόγω απρόοπτων γεγονότων, αυτό δεν κατέστη  δυνατό να παρουσιαστεί όπως προγραμματιζόταν στις 29 και 30 Μαΐου. Σε διαπραγματεύσεις βρίσκεται αυτή τη στιγμή η νέα ημερομηνία πραγματοποίησης των συναυλιών.

Το καθαρό κόστος του έργου ανέρχεται σε μισό εκατομμύριο ευρώ, χωρίς όμως σε αυτό να συμπεριλαμβάνονται τα έξοδα για τις δύο ορχήστρες και επτά χορωδίες, οι οποίες χρηματοδοτούνται κατευθείαν από τον Δήμο της πόλης.

Το συνολικό κόστος, προστίθεται στην ανακοίνωση, ξεπερνά το ένα εκατομμύριο ευρώ, το οποίο εν μέρη καλύπτουν γερμανικές εταιρείες.

Αξίζει να αναφερθεί πως πριν τέσσερα χρόνια το έργο «autosymphonic» του Ηλία, το οποίο χαρακτηρίστηκε ως «το έργο του αιώνα» και του απονεμήθηκε το «Χρυσό Μήλο» ως «το καλύτερο γεγονός της χρονιάς» στη Γερμανία, είχε συνολικό κόστος 2.7 εκατομμύρια ευρώ.

Αξιοσημείωτο είναι ότι ο Μάριος Ηλία επιλέγηκε για να αναλάβει το κεντρικό γεγονός των εορτασμών μεταξύ μεγάλων ονομάτων της παγκόσμιας τέχνης όπως τους Ai Weiwei, Anish Kapoor και Olafur Eliasson.

Όπως ανέφερε ο συνθέτης, πέραν της καλλιτεχνικής αριστείας και πρωτοτυπίας στο χαρακτήρα του έργου, από την αρχή στόχος ήταν και η ανάδειξη της πόλης Ulm ως πολιτιστικό διεθνές brand, σε συνεργασία με την ελβετική εταιρεία Interbrand.

ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ: ΠΑΥΛΟΣ ΒΡΥΩΝΙΔΗΣ | ΠΑΡΑΘΥΡΟ | ΠΟΛΙΤΗΣ